In 2015 interviewde ik Adelheid Roosen. Het telefoongesprek moest na kantoortijden gepland worden, duurde een dik uur en we beklaagden ons eerst een kwartier over stress en werkdruk. Het interview ging vervolgens over haar juryvoorzitterschap van de Impact Award, een stimuleringsprijs voor impactmakers die kunst inzetten om maatschappelijke problemen aan te pakken.
Juryvoorzitter van de Impact Award Adelheid Roosen over de kloof tussen de kunstwereld en organisaties: “Ik heb als theatermaker oprecht tips om een kantoorruimte in te richten.”
Adelheid Roosen is onder meer theatermaker en schrijfster. Met haar project WijkSafari ging en gaat ze de wereld over en zorgt voor ontmoetingen tussen acteurs, bewoners in de wijk, tussen de bewoners onderling en beleidsmakers in steden. Zo betrok ze een heel nieuw publiek bij haar voorstellingen. In de zomer van 2015 streek ze neer in de Amsterdamse Bijlmer. “Zeer intensief werk, maar zó gelukkig makend.”
Roosen wil niks liever dan de kunstwereld verbinden met de wereld daarbuiten: “Ik hoor het mezelf vaak zeggen tegen partijen waarmee ik samenwerk, zoals ambtenaren, besturen en bedrijven. Dan vraag ik hen: is het niet jammer dat wij alleen hecht samenwerken als we de wijk in gaan, maar daarna beiden ons graf in gaan zonder ooit een woord gewisseld te hebben over manier waaróp we werken? Ik wil uitwisselen wat zij onder efficiëntie verstaan en wat ik daaronder versta. Hoe archiveren wij? Waar let jij op als je geld uitgeeft en waarop let ik?”
“Ik denk oprecht, door hoe we binnen de podiumkunsten werken, dat ik tips heb voor de wereld daarbuiten. Bijvoorbeeld bij een schijnbaar simpele vraag als: hoe richt je een kantoorruimte in en voor wie? Moet die inrichting bij jou veiligheid suggereren? Orde? Moeten mensen het gevoel krijgen dat ze de ruimte kunnen vertrouwen? Wij richten onze werk- en repetitieruimtes in met het oog op ageren en pro-actief zijn: je moet je in zo’n ruimte kwetsbaar op durven stellen. Hoewel wij als theatermakers veel expertise hebben op dit vlak, vraagt niemand mij een kantoor in te richten. De ambtenarij bijvoorbeeld heeft expertise op het tegenovergestelde vlak. Omgekeerd zou ik willen vragen: een ontslagprocedure, hoe doen jullie dat?”
“Ik ga het eigenlijk steeds vreemder vinden hoeveel we elkaar ‘laten’ met – waarschijnlijk – vage vooroordelen in ons achterhoofd zoals ‘ambtenaren doen acht maanden over een besluit’, ‘kunstenaars kunnen geen orde houden.’ Ik ben juist heel gefocust, ordelijk en ontiegelijk gedisciplineerd. Dat verbaast mensen, en als ze dat horen durven ze opeens te vragen of ik iets kan organiseren voor ze.”
Contact maken zit in haar natuur, maar Roosen snapt wel dat anderen soms bemiddelaars -impactproducenten- nodig hebben om uiteindelijk samen tot oplossingen te komen voor maatschappelijke vraagstukken. En dat die impactproducenten het verdienen om in de spotlights gezet te worden.
“We bevragen elkaar te weinig over onze kennis en kunde. Ook vanuit de kunstwereld wordt te weinig visie gedeeld. Die craziness van het leven, ik heb er ook last van hoor, maar ik zeg: neem elkaar mee in je beweging. Ik zou het hartstikke leuk vinden als iemand mij vragen over bedrijfsvoering stelt. Daarom vond ik de ironie van Tabo Goudswaard, de intendant van Art of Impact, heel leuk, toen hij me vroeg als voorzitter: ‘omdat je zo goed orde kunt houden, Adelheid’. Hahaha. Ik zei direct: ja.”
Adelheid Roosen reikt op 14 december namens The Art Of Impact de eerste Impact Award uit: de kunstprijs voor niet-kunstenaars. De winnaar krijgt van de intendant van The Art Of Impact het mandaat om €30.000,- te besteden aan een bestaand kunstproject.
Lees dit interview ook op de website van The Art of Impact. Geschreven in opdracht van Vandejong Creative Agency, Amsterdam.