RotterdamseKost – ‘Ik pleur gewoon die worst erop en go’

Hans_Trots700_bars

Voor RotterdamseKost interviewde ik in 2015 de gezichten achter alle deelnemende horeca over de liefde voor het product dat zij koken, bakken of schenken, om de lezers te doen watertanden al voordat ze het festivalterrein oplopen. Het leverde heerlijke quotes op, over bieren met bellenloze schuimkragen en goddelijke cakebrownies. Quotes gebruikten we voor signage op het terrein en de interviews werden op de website geplaatst. Tijdens het evenement interviewde ik de festivalgangers volgens het ‘Humans of New York’-principe: korte quotes met een goede foto leverden kleine, vaak grappige portretjes op die we op Facebook plaatsten.

Ik sprak met onder meer chef-kok Wim Severein van het Wereldmuseum, Paul Sharo van Man met Bril koffie en Hans Bode van Hans Worst.

“Wil jij er ook één?” Het is de vraag waarmee Hans Bode alle schoorvoetende krotenkokers over de streep trekt die met open mond naar de worsten op zijn grill staan te kijken. Maar deze keer biedt hij er een bekertje aardbei-kokosijs van de schaafijsverkoper mee aan. Een vast recept voor Hans op een warme dag achter de grill op de Coolsingel. “Scheutje van dit erbij?” De fles Jack Daniels die op zijn hotdogkar staat gaat open. “Die gebruik ik ook om de uien mee te flamberen, super nice.”  

“Het maakt niet wat je erop doet, ze zijn allemaal vijf euro”, zegt Hans tegen zijn klanten. Wie vijf euro te duur vindt, verwijst hij graag naar de honderd meter verderop gelegen Hema. “Als ik zie wat voor crap andere aanbieders leveren, die dan ook nog eens ver boven mijn prijs zitten, waar maak ik me dan druk over? Het is vijf fucking euro, en dat is ‘ie minstens waard.”

Kaas, spek, chili, uien, ketchup, mosterd, peper… Dat is wat er minstens op gaat, wil het een goeie hotdog zijn. “Straatverkopers In New York halen zo’n worstje gewoon uit het hete water, een dirty water dog noemen ze dat. Doen ze in Amsterdam ook. Mijn gourmet hotdogs zijn luxer en met veel meer aandacht gemaakt.”

Op een zonnige dag komen er op de Coolsingel tientallen vaste klanten voorbij. John uit de Esch werkt in een uur tijd maar liefst vier pittige hotdogs weg (Hans: “Het record aan de kraam staat op negen hoor”). Nathan van Street Food Barbecue vraagt zich onder zijn ontbijt af wie er niet dik van Hans’ worst is geworden en Adarsh uit Gorinchem komt daarop het antwoord geven. “Ik ben op een streng dieet. Alleen als ik de hele week niks eet, dan kan ik dit broodje eten. En ja, dat heb ik er voor over”, aldus de schoonheidsspecialiste, die ook een paar hotdogs voor de familie in Gorinchem laat inpakken.

Street food van de straat

“Ik wilde iets wat nog niet iedereen deed”, zegt Hans op de vraag waarom hij nou eigenlijk in de hotdogbusiness is gegaan. Hij begon in 2002 en staat nu doordeweeks met zijn kar op de Coolsingel, maar ook regelmatig bij festivals. “Ik ben nu aan het bekijken of ik met een compagnon een winkeltje kan beginnen. Of had ik dat nou niet moeten zeggen? Het is nog in de beginfase. Maar als het zover is dan is het een uitbreiding van mijn creatieve energie. Ik wil street food meer de ruimte geven en dat kan in een grotere keuken.” Street food van de straat af? “Ja, maar de kar gaat niet weg hoor. Dan komt er gewoon een mannetje of vrouwtje bij, iemand die snapt wat er moet gebeuren.”

“Ik word enthousiast van de gedachte aan nieuwe dingen. Een nieuw soort worst bijvoorbeeld. Als ik dan heb gecheckt wat ik daarvoor nodig heb en het kan allemaal zoals ik het wil, dan vind ik dat echt te gek. Maar ik heb dat niet zo snel met het proeven van iets nieuws, zo’n fijnproever ben ik nou ook weer niet. Bij de eerste hap die je neemt van iets moet je gewoon een ‘hmmm’-gevoel hebben. En er verder niet teveel over nadenken.”

Hans verkoopt sinds kort de RotDog. Dit broodje hotdog met cheddarkaas, in zijn geheel omwikkeld met spek, krijgt voor Rotterdamse Kost een speciaal sausje waar Hans naar eigen zeggen nog een beetje “mee aan het klooien” is. Proef ‘m tijdens Rotterdamse Kost 2015. Als ‘ie goed is, dan weet je het bij de eerste hap.